ผู้ที่มีชื่อในแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค.1) กับผู้ที่ยึดถือครอบครองที่ดินพิพาทอยู่ใครจะมีสิทธิในที่ดินนั้นดีกว่ากัน และกรณีมีข้อพิพาท ฝ่ายใดต้องมีภาระการพิสูจน์

ป.พ.พ.มาตรา 1369 มีหลักว่า “บุคคลใดยึดถือทรัพย์สินไว้ ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่า บุคคลนั้นยึดถือเพื่อตน” และมาตรา 1373 มีหลักว่า “ถ้าทรัพย์สินเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่ได้จดไว้ในทะเบียนที่ดิน ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าบุคคลผู้มีชื่อในทะเบียนเป็นผู้มีสิทธิครอบครอง” จากคำถามดังกล่าวข้างต้น ที่ดินพิพาทเป็นที่ดินตามแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค.1) แต่แบบแจ้งการครอบครองที่ดินเป็นหลักฐานที่รับฟังได้แต่เพียงว่า ขณะแจ้งการครอบครองนั้น ผู้แจ้งอ้างว่าที่ดินเป็นของผู้แจ้งที่ดินตามแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน หาใช่อสังหาริมทรัพย์ที่ได้จดทะเบียนไว้ในทะเบียนที่ดินตามนัยที่บัญญัติไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา 1373 อันจะทำให้ผู้ที่มีชื่อได้รับประโยชน์จากข้อสันนิษฐานว่าเป็นผู้มีสิทธิครอบครองแต่อย่างใดไม่ ผู้ที่ยึดถือครอบครองที่ดินพิพาทย่อมได้รับประโยชน์จากข้อสันนิษฐานตาม ป.พ.พ. มาตรา 1369 ว่ายึดถือที่ดินพิพาทเพื่อตน จึงตกเป็นหน้าที่ของอีกฝ่ายหนึ่งที่ต้องนำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานดังกล่าว
 
(เทียบเคียงคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8093/2551)