การที่บริษัทกำหนดว่าหากผู้สมัครเข้าทำงานไม่มีภาพถ่ายการเข้ารับปริญญาจะไม่พิจารณาใบสมัครเป็นการไม่ปฏิบัติตามกฎหมายแรงงานหรือไม่

ปัจจุบันมีนิสิตนักศึกษาจำนวนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับการเข้ารับปริญญา เนื่องจากเป็นการสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมาก เริ่มตั้งแต่การชำระค่าลงทะเบียน ค่าถ่ายภาพ ค่าเช่าชุดครุย ค่าแต่งตัว ค่าทำผม ค่าดอกไม้ ค่าเดินทางของญาติพี่น้อง ไม่รวมถึงการต้องลางานหรือการขาดรายได้ของผู้ร่วมแสดงความยินดีบัณฑิต นอกจากนี้ ยังเห็นว่าการที่เรียนจบนั้นเป็นไปด้วยความสามารถของตนเอง ดังนั้น กิจกรรมที่เกิดขึ้นภายหลังการสำเร็จการศึกษาจึงเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็น แต่ก็มีนิสิตนักศึกษาอีกหลายคนที่มีมุมมองแตกต่างกัน โดยเห็นว่าการไม่เข้ารับปริญญาถือเป็นการเสียโอกาส เพราะมีโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตที่จะได้รับปริญญาในรุ่นนั้นๆ การรับปริญญาถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีของครอบครัว และญาติพี่น้องต่างก็ต้องการได้เห็นหรือสัมผัสกับความสำเร็จของลูกหลานตนเอง อย่างไรก็ดี การได้งานทำภายหลังสำเร็จการศึกษาถือเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่า จึงมีคำถามว่า การที่บริษัทกำหนดว่าหากผู้สมัครเข้าทำงานไม่มีภาพถ่ายการเข้ารับปริญญาจะไม่พิจารณาใบสมัครเป็นการไม่ปฏิบัติตามกฎหมายแรงงานหรือไม่
 
แม้การเข้ารับหรือไม่เข้ารับปริญญานั้นจะถือเป็นเรื่องส่วนบุคคล และรัฐธรรมนูญได้กำหนดหลักเกณฑ์ในการห้ามเลือกปฏิบัติไว้ก็ตาม แต่กฎหมายแรงงานทุกฉบับจะมีผลบังคับใช้กับนายจ้างและลูกจ้างก็ต่อเมื่อได้มีนิติสัมพันธ์เป็นลูกจ้างและนายจ้างกันตามกฎหมายแล้วเท่านั้น ดังนั้น ก่อนการมีสถานะเป็นลูกจ้าง บริษัทย่อมมีสิทธิที่จะกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับเอกสารประกอบเพื่อการรับสมัครไว้ประการใดก็ได้ ตามหลักเสรีภาพแห่งการแสดงเจตนา (Freedom of Contract) ที่ให้ความเป็นอิสระแก่เอกชนในการที่จะทำสัญญาตามหลักของกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กรณีบริษัทจึงมีสิทธิที่จะกำหนดว่าหากผู้สมัครเข้าทำงานไม่มีภาพถ่ายการเข้ารับปริญญาจะไม่พิจารณาใบสมัครได้