กรณีที่โจทก์เสียค่าขึ้นศาลไม่ครบ แต่ศาลไม่สั่งให้เสียเพิ่ม จำเลยมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาหรือไม่

ค่าขึ้นศาลนั้นเป็นค่าธรรมเนียมอย่างหนึ่งซึ่งกฎหมายบังคับให้คู่ความที่ยื่นคำฟ้อง ฟ้องอุทธรณ์ หรือฟ้องฎีกาจะต้องเสียในขณะยื่นคำฟ้องนั้น จึงมีคำถามว่า กรณีที่โจทก์เสียค่าขึ้นศาลไม่ครบ แต่ศาลไม่สั่งให้เสียเพิ่ม จำเลยมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาหรือไม่
 
ป.วิ.พ.มาตรา 18 ว.2 มีหลักว่า “ถ้าศาลเห็นว่าคำคู่ความที่ได้ยื่นไว้ดังกล่าวแล้วนั้น อ่านไม่ออกหรืออ่านไม่เข้าใจหรือเขียนฟุ่มเฟือยเกินไป หรือไม่มีรายการ ไม่มีลายมือชื่อ ไม่แนบเอกสารต่างๆ ตามที่กฎหมายต้องการ หรือมิได้ชำระหรือวางค่าธรรมเนียมศาลโดยถูกต้องครบถ้วน ศาลจะมีคำสั่งให้คืนคำคู่ความนั้นไปให้ทำมาใหม่ หรือแก้ไขเพิ่มเติม หรือชำระหรือวางค่าธรรมเนียมศาลให้ถูกต้องครบถ้วน ภายในระยะเวลาและกำหนดเงื่อนไขใดๆ ตลอดจนเรื่องค่าฤชาธรรมเนียมตามที่ศาลเห็นสมควรก็ได้ ถ้ามิได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดของศาลในระยะเวลาหรือเงื่อนไขที่กำหนดไว้ก็ให้มีคำสั่งไม่รับคำคู่ความนั้น” จากคำถามดังกล่าวข้างต้น การที่โจทก์ซึ่งยื่นคำฟ้องต่อศาลไม่ว่าศาลชั้นใดจะเสียค่าขึ้นศาลถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่นั้น เป็นเรื่องของโจทก์และศาลเท่านั้น ถ้าโจทก์เสียค่าขึ้นศาลไม่ครบ ศาลสั่งให้เสียให้ครบได้ ถ้าศาลไม่สั่งให้เสียเพิ่มให้ครบและไม่มีคำสั่งประการอื่นใด คำฟ้องของโจทก์ก็ไม่เสียไป จำเลยไม่มีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาในเรื่องนี้
 
(เทียบเคียงคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 380/2537)