การถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับรายเดียวกันประพฤติเนรคุณ เนื่องจากได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเพื่อการเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ ในเวลาที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้ จะกระทำได้กี่ครั้ง

การให้ (Gift) คือ สัญญาซึ่งผู้ให้โอนทรัพย์สินของตนให้โดยเสน่หาแก่ผู้รับ และผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้นไว้ ซึ่งจะถอนการให้ไม่ได้ เว้นแต่เหตุผู้รับประพฤติเนรคุณ เมื่อการถอนคืนการให้จะกระทำได้เฉพาะในกรณีที่กฎหมายบัญญัติไว้เท่านั้น จึงมีคำถามว่า การถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับรายเดียวกันประพฤติเนรคุณ เนื่องจากได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเพื่อการเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ ในเวลาที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้ จะกระทำได้กี่ครั้ง
 
การถอนคืนการให้ (revocation) คือ การยกเลิกการให้ โดยเป็นการแสดงเจตนาฝ่ายเดียวของผู้มีสิทธิ ซึ่งป.พ.พ. มาตรา 531(3) มีหลักว่า “อันผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น อาจจะเรียกได้แต่เพียงในกรณีดังจะกล่าวต่อไปนี้ ...ถ้าผู้รับได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ ในเวลาที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้” และมาตรา 533 มีหลักว่า “เมื่อผู้ให้ได้ให้อภัยแก่ผู้รับในเหตุประพฤติเนรคุณนั้นแล้ว หรือเมื่อเวลาได้ล่วงไปแล้ว 6 เดือนนับแต่เหตุเช่นนั้นได้ทราบถึงบุคคลผู้ชอบที่จะเรียกถอนคืนการให้ได้นั้น หาอาจจะถอนคืนการให้ได้ไม่” บทบัญญัติดังกล่าวข้างต้น มิได้กำหนดว่าในชั่วชีวิตของผู้ให้จะขอสิ่งจำเป็นเพื่อการเลี้ยงชีวิตจากผู้รับได้แต่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น การขาดแคลนสิ่งจำเป็นเพื่อเลี้ยงชีวิตย่อมเกิดขึ้นได้ทุกขณะที่ผู้ให้ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้น เว้นแต่มีกรณีตามมาตรา 533 เมื่อผู้ให้ยังมีชีวิตอยู่และยากไร้ และผู้รับยังสามารถจะให้สิ่งของจำเป็นแก่การเลี้ยงชีวิตได้ แต่ปฏิเสธการช่วยเหลือ ผู้ให้ย่อมมีสิทธิเรียกถอนคืนการให้ทรัพย์นั้นจากผู้รับได้เสมอ 
 
(เทียบเคียงคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 388/2536)
 
# บทความย้อนหลังอ่านได้ที่ https://lombonlawoffice.com/ หรือ “เพจทนายคู่คิด-ปรึกษาปัญหากฎหมาย” ครับ