เมื่อสัญญาหลักใช้บังคับไม่ได้ ตกเป็นโมฆะ หรือมีการบอกเลิกสัญญาแล้ว จะถือว่ากรณีมีเหตุทำให้สัญญาอนุญาโตตุลาการตกเป็นโมฆะหรือไม่

การตีความสัญญานั้นต้องตีความไปตามความประสงค์หรือเจตนาอันมีร่วมกันของคู่สัญญาซึ่งเป็นเจตนาที่คาดหมายในทางสุจริต โดยพิเคราะห์ถึงปกติประเพณีซึ่งต้องสอดคล้องกับหลักปฏิบัติและกฎหมายด้วย สัญญาอนุญาโตตุลาการเป็นสัญญาที่แยกต่างหากจากสัญญาหลัก แม้จะเขียนไว้ในสัญญาเดียวกันก็ตาม และถึงแม้จะมีเหตุประการใดที่ทำให้สัญญาหลักเป็นอันใช้บังคับไม่ได้ ตกเป็นโมฆะ หรือมีการบอกเลิกสัญญา หากเป็นข้อพิพาทที่อยู่ภายใต้ความผูกพันของข้อสัญญาอนุญาโตตุลาการแล้ว และไม่ปรากฏว่ามีเหตุอื่นใดที่ทำให้ข้อสัญญาอนุญาโตตุลาการใช้บังคับไม่ได้อย่างไรตาม พ.ร.บ.อนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2545 มาตรา 14 ว.1  ข้อตกลงให้ระงับข้อพิพาทด้วยการอนุญาโตตุลาการก็ไม่ระงับไปตามสัญญาหลัก คู่สัญญาจึงยังมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขในข้อสัญญาอนุญาโตตุลาการดังกล่าวเมื่อมีข้อพิพาทเกิดขึ้น
 
(ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3281/2562)
 
# บทความย้อนหลังอ่านได้ที่ https://lombonlawoffice.com/ หรือ “เพจทนายคู่คิด-ปรึกษาปัญหากฎหมาย” ครับ