ฆ่าในท้องที่หนึ่งแต่หั่นศพไปทิ้งและเผาทำลายในอีกท้องที่หนึ่ง

ปัญหาตุ๊กตา
นายทองและนายเงินร่วมกันใช้อาวุธปืนฆ่านายทองแดงในท้องที่ตำบลคลองข่อย อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี ซึ่งอยู่ในเขตอำนาจสอบสวนของพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรชัยพฤกษ์ (เดิมชื่อ สถานีตำรวจภูธรคลองข่อย) แล้วหั่นศพใส่ถุงนำไปทิ้งและเผาทำลายในท้องที่ตำบลบางพลีใหญ่ อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ ซึ่งอยู่ในเขตอำนาจสอบสวนของพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรบางพลี หากข้อเท็จจริงปรากฏว่า พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรบางพลีซึ่งพบชิ้นส่วนศพของผู้ตาย (นายทองแดง) ก่อนเป็นผู้ทำสำนวนการสอบสวนในความผิดฐานร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตาม ป.อ.มาตรา 289 (4) นายทองและนายเงินจะต่อสู้ว่าพนักงานอัยการโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องเพราะความผิดฐานร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนนั้นเป็นความผิดสำเร็จเกิดในท้องที่เกิดเหตุคือตำบลคลองข่อย อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี ได้หรือไม่
 
การที่นายทองและนายเงินร่วมกันฆ่านายทองแดงในท้องที่ตำบลคลองข่อย อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี แล้วหั่นศพใส่ถุงนำไปทิ้งและเผาทำลายในท้องที่ตำบลบางพลีใหญ่ อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ ถือเป็นความผิดต่อเนื่องและกระทำต่อเนื่องในท้องที่ต่าง ๆ เกินกว่าท้องที่หนึ่งขึ้นไป เมื่อพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรบางพลีซึ่งพบชิ้นส่วนศพของผู้ตาย (นายทองแดง) ก่อน จึงเป็นพนักงานสอบสวนผู้รับผิดชอบการสอบสวนตาม ป.วิ.อ.มาตรา 19 ว.1 (3) และ ว.2 (ข) พนักงานอัยการโจทก์จึงมีอำนาจฟ้องนายทองและนายเงินในความผิดฐานร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตาม ป.อ.มาตรา 289 (4) ข้อต่อสู้ของนายทองและนายเงินฟังไม่ขึ้น
 
(ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2199/2566)
 
# บทความย้อนหลังอ่านได้ที่ https://lombonlawoffice.com/ หรือ “เพจทนายคู่คิด-ปรึกษาปัญหากฎหมาย” ครับ