ฟ้องขับไล่ผู้เช่าและบริวารหลังจากสัญญาเช่าครบกำหนด

ฟ้องขับไล่ผู้เช่าและบริวารให้ออกไปจากทรัพย์สินที่เช่าหลังจากสัญญาเช่าครบกำหนด หากสัญญาเช่ามิได้ปิดอากรแสตมป์จะรับฟังเป็นพยานหลักฐานได้หรือไม่
 
ประมวลรัษฎากร มาตรา 118 มีหลักว่า “ตราสารใดไม่ปิดแสตมป์บริบูรณ์ จะใช้ต้นฉบับ คู่ฉบับ คู่ฉีก หรือสำเนาตราสารนั้นเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งไม่ได้ จนกว่าจะได้เสียอากรโดยปิดแสตมป์ครบจำนวนตามอัตราในบัญชีท้ายหมวดนี้ และขีดฆ่าแล้ว แต่ทั้งนี้ ไม่เป็นการเสื่อมสิทธิที่จะเรียกเงินเพิ่มอากรตามมาตรา 113 และมาตรา 114” ในกรณีของสัญญาเช่าที่ดิน โรงเรือน สิ่งปลูกสร้างอย่างอื่น หรือแพนั้น บัญชีอัตราอากรแสตมป์ท้ายประมวลรัษฎากร ลักษณะแห่งตราสาร 1 กำหนดให้ผู้ให้เช่าต้องเสียค่าอากรแสตมป์ 1 บาทต่อทุกจำนวนเงิน 1,000 บาท หรือเศษของ 1,000 บาท แห่งค่าเช่าหรือเงินกินเปล่า หรือทั้งสองอย่างรวมกันตลอดอายุการเช่า และผู้เช่ามีหน้าที่ต้องขีดฆ่าแสตมป์ดังกล่าว ตามปัญหา การที่ผู้ให้เช่าฟ้องขับไล่ผู้เช่าและบริวารให้ออกไปจากทรัพย์สินที่เช่าภายหลังสัญญาเช่าครบกำหนด เป็นการฟ้องขอให้บังคับผู้เช่าในมูลละเมิด มิใช่เป็นการฟ้องบังคับตามสัญญาเช่าทรัพย์ ผู้ให้เช่าในฐานะที่เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ย่อมมีสิทธิที่จะฟ้องขับไล่ได้โดยไม่จำต้องใช้หนังสือสัญญาเช่าเป็นพยานหลักฐานในคดี ดังนั้น แม้สัญญาเช่าจะมิได้ปิดอากรแสตมป์ก็รับฟังเป็นพยานหลักฐานได้
 
(ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6962/2551)
 
# บทความย้อนหลังอ่านได้ที่ https://lombonlawoffice.com/ หรือ “เพจทนายคู่คิด-ปรึกษาปัญหากฎหมาย” ครับ